Wielka i nieznana Afryka to kraina pustyń, buszu i sawanny, małych wiosek i plemion, z których każde ma swoje własne zwyczaje, obrzędy i opowieści. Baśnie afrykańskie, które trafiły do nas za sprawą działań etnografów i misjonarzy, którzy zaczęli je spisywać, są nieporównywalne z żadnymi innymi baśniami. Mogą się nam wydawać dziwne i niezwykłe, jak i kultura ludów Afryki, z której się wywodzą, dzikie i brutalne, jak afrykańska przyroda i ciężkie życie. Są one jednak tylko odzwierciedleniem trudów i specyfiki życia w Afryce, gdzie człowiek zdany jest na łaskę i niełaskę sił natury oraz dzikiej przyrody, wśród której żyje. Baśnie pokazują także strukturę społeczeństwa afrykańskiego, które kieruje się złotą dewizą, że w jedności siła. Tylko w grupie człowiek może poradzić sobie z niesprzyjającymi warunkami pogodowymi, z zagrożeniem płynącym ze strony dzikich zwierząt oraz innych plemion, a te dążenie do integracji uwidacznia się choćby podczas wspólnej pracy w polu czy w obejściu, której często towarzyszy wspólne śpiewanie.

Baśnie niosą ze sobą naukę poprzez zawarty w nich morał, realizację marzeń w historiach fantastycznych o odmianie losu, czarach i istotach magicznych, tak jak w znanych nam baśniach europejskich, ale mają też inne, zupełnie odmienne funkcje. Na przykład straszne historie opowiadane nocą w buszu, których celem było niedopuszczenie do uśnięcia, aby w przypadku ataku drapieżnika można było od razu zareagować i ocalić życie.

Nie tylko treść i funkcja, ale także i sposób opowiadania baśni jest w Afryce niespotykany nigdzie indziej na świecie. Sztuka opowiadania baśni przypomina tam bowiem wielkie widowisko, podczas którego Bajarze nie tylko opowiadają, ale także śpiewają, tańczą, tworzą teatralną iluzję przy użyciu np. masek, czarując i przykuwając uwagę widzów, którzy częstokroć sami włączają się czynnie do opowiadania historii przez powtarzanie odpowiednich słów, niczym refrenów oraz dialogowanie z Bajarzem. Wszystko więc jest żywe, głośne i energiczne – im bardziej, tym lepiej!

Zapraszamy więc, abyście śpiewali piosenki i opowiadali te baśnie razem z nami – z energią płynącą prosto z serca!

BAŚŃ O DEMANE I DEMAZANIE

Oto przed Wami afrykańska wersja bajki o Jasiu i Małgosi, choć jestem ciekawa, czy ktokolwiek z Was by się tego domyślił. Posłuchajcie. Opowiada Bajarka Kachna.
 

BAŚŃ O KSIĘŻNICZCE, KTÓRA STRACIŁA WŁOSY

Każdy wie, że księżniczki są zazwyczaj piękne, choć nie zawsze piękno zewnętrzne idzie w parze z pięknem wewnętrznym. A co by się stało, gdyby taka księżniczka straciła swoją chlubę, czyli piękne, długie włosy? Posłuchajcie. Opowiada Bajarka Dosia.
 

BAŚŃ O MYŚLIWYM I SZCZURZE PIŻMOWYM

Wiecie, jak wygląda szczur piżmowy? Właśnie tak: [FOTO SZCZURA] Nie jest zbyt piękny, nie jest zbyt duży i silny, za to straszliwie śmierdzi. Ale nawet takie zwierzątko może zostać bohaterem! Opowiada Bajarka Joaśka.
 

SIYA HAMBA (pieśń afrykańska)

KUMBELE (pieśń afrykańska)

OLELE (pieśń afrykańska)