NASZA ZEMIA

Starzy Kaszubi powiadają, że kiedy Pan Bóg stwarzał świat, wyciągające z wielkiego worka to góry, to jeziora, to lasy, o Kaszubach zapomniał. Kiedy na koniec upomniał się o nie jeden z jego Aniołów, najwyższy wytrząsnął worek i wszystko, co w nim zostało rzucił na teren Kaszub. Dlatego jest tam po trosze wszystkiego: jest morze, są pola, jeziora i bory. Oraz Kaszubi, dumni ze swej ziemi i języka kaszubskiego.
„Nasza Zemia” to jedna ze sztandarowych kaszubskich pieśni ludowych i po kaszubsku ją Wam zaśpiewamy.
Śpiewają i grają: Joasia (śpiew i gitara), Kasia (flet), Patrycja (śpiew i diabelskie skrzypce)

Baśniogranie – Asiek · NASZA ZEMIA – kaszubska piosenka ludowa

 

 

SPRYTNY RYBAK

Na Kaszubach przed wiekami roiło się od dziwnych stworzeń, niespotykanych na innych terenach. Jedne byly łagodne i nieszkodliwe, a inne groźne i złośliwe. Takim właśnie stworem był Purtk, kaszubski diabeł, czarny, kosmaty, wiecznie utytłany błotem i innym plugastwem i śmierdzący przez to niesamowicie. Bardzo lubił płatać złośliwe figle, ale na całe szczęście rozumem nie grzeszył, w przeciwieństwie do sprytnych Kaszubów.
Posłuchajcie sami, co wyniknęło ze spotkania Purtka z jednym rybakiem.
Opowiada Bajarka Kasia.

Baśniogranie – Asiek · SPRYTNY RYBAK – kaszubska baśń ludowa

 

WELE WETKA

Zapraszamy na kolejną sztandarową pieśń Kaszub. Wykonywana jest od lat przez wiele zespołów i wokalistów, na najróżniejsze sposoby i w najróżniejszych aranżacjach. Wersji tekstowych też można znaleźć niemało.
Wszyscy śpiewają…, a nikt tak naprawdę nie wie, co ta „Wele wetka” znaczy.
Ale skoro śpiewają wszyscy, zaśpiewamy też i my, a co! I to znowu po kaszubsku!
Śpiewają i grają: Kasia (śpiew i gitara), Joasia (śpiew i dzwonki), Patrycja (śpiew i diabelskie skrzypce).

Baśniogranie – Asiek · WELE WETKA – kaszubska piosenka ludowa

 

O DOROCIE I STOLEMIE

Stolemy to kolejne z dziwnych stworów, które w dawnych czasach zamieszkiwały podobno tereny Kaszub. Ba, po dziś dzień można zobaczyć ich figury porozstawiane po ulicach miast gminy Gniewin, stolemami nazywa się wielkie kamienie leżące m.in. w Tychowie, Grabówku, czy Świecinie, a osobom czy instytucjom najbardziej zasłużonym dla popularyzacji kultury Kaszub przyznawany jest Medal Stolema.
A kim właściwie były stolemy? Ta baśń nieco Wam to wyjaśni, będąc przy okazji dowodem na to, że i kaszubskie kobiety nie dawały sobie w kaszę dmuchać!
A opowie ją Bajarka Patrycja.

Baśniogranie – Asiek · O DOROCIE I STOLEMIE – baśń kaszubska

 

JABŁONECZKA

Kolejna piosenka będzie może mniej skoczna, bardziej sielska i kołysankowa, ale nie mniej charakterna, niż poprzednie inne pieśni kaszubskie, które tu prezentujemy. Będzie to pieśń o miłości, o zakochaniu, o jakże częstych spotach zakochanych oraz… ponownie o zaradności kaszubskich dziewczyn.
Śpiewają i grają: Joasia (śpiew i gitara), Kasia (śpiew i flet), Patrycja (śpiew i dzwonki).

 

Baśniogranie – Asiek · JABŁONECZKA – kaszubska piosenka ludowa

 

KRÓL KARŁÓW

Skoro było już o olbrzymach, to i karłów zabraknąć nie może, bo one również zamieszkiwały kaszubskie tereny. A właściwie będzie o jednym, ale za to jakim – o królu karłów! A co w nim było takiego niezwykłego (poza tym, oczywiście, że był królem)? Tego dowiecie się z baśni, którą opowie nam Bajarka Joasia.

Baśniogranie – Asiek · KRÓL KARŁÓW – baśń kaszubska

 

OJCIEC I KOZA

Ach te kozy! Wszędzie ich pełno – czy to na Śląsku, czy na Kaszubach! A gdziekolwiek się nie pojawią, wszędzie narobią ambarasu.
Posłuchajcie, co przydarzyło się pewnemu chłopu, który nieopatrznie kupił sobie kiedyś kozę.
Śpiewają i grają: Joasia (śpiew i gitara), Kasia (śpiew i flet), Patrycja (śpiew i diabelskie skrzypce).

Baśniogranie – Asiek · PIOSENKA OJCIEC I KOZA – kaszubska piosenka ludowa