Baśnie przekazywane ustnie towarzyszyły ludziom na wsiach wieczorami przy pracy, podczas wspólnych spotkań, aby ubarwić nieco rzeczywistość i sprawić, by czas szybciej mijał. Baśnie pozwalały przenieść się w świat magiczny, rządzony przez silne moce, w którym marzenia się spełniały i wszystko było możliwe, ale także uczyły słuchaczy poprzez morały, jakie ze sobą niosły. Baśnie i legendy rzadko kiedy były spisywane, gdyż w większości bajarze i ich słuchacze byli osobami niepiśmiennymi, przekazywano je więc sobie ustnie. Niosło to jednak ze sobą niebezpieczeństwo zaginięcia takich opowieści w pomroce dziejów wraz ze śmiercią ludzi, którzy je znali, albo też za sprawą słabnącej pamięci. Na szczęście zostały one spisane i ocalone od zapomnienia przez takich ludzi, jak np. Oskar Kolberg, etnograf i badacz, który za cel swojego życia postawił sobie utrwalenie polskich zwyczajów, obrzędów, pieśni, muzyki i innych przejawów kultury ludowej, w tym również baśni, czego dokonał w swoich „Dziełach Wszystkich Oskara Kolberga”. Baśnie oraz pieśni, których możecie tu posłuchać, też się z tych zbiorów wywodzą.

BAŚŃ O KRÓLEWNIE ZAKLĘTEJ W ŻABĘ

Żaby to niezwykłe zwierzęta. Nigdy bowiem nie wiadomo, która z nich jest zaklętym księciem, a która księżniczką. Posłuchajcie takiej właśnie historii, w której żabka nie jest żabką, a to, co wydawało się pechem, okazało się być wielkim szczęściem. Opowiada Bajarka Kachna.
 

 
 

BAŚŃ O ZŁEJ MACOSZE

Złe macochy pojawiają się w opowieściach bardzo często. Trafiają się i na dworach królewskich, i w chatach biedaków, i dają się we znaki swoim biednym pasierbom i pasierbicom* (*synom i córkom swoich mężów); chcecie się dowiedzieć, do czego zła macocha doprowadziła tym razem? No to posłuchajcie. Opowiada Bajarka Dosia.
 

 
 

BAŚŃ O KRÓLU Z OŚLIMI USZAMI

Życie odmieńca, który wygląda inaczej niż inni, jest ciężkie. Wyśmiewają się z niego, wyszydzają i odrzucają. Ale co, jeśli takim odmieńcem niepodobnym do innych, jest sam król? Posłuchajcie tej niedługiej a bardzo mądrej opowieści. Opowiada Bajarka Joaśka.
 

 
 

CZERWONE JAGODY (piosenka ludowa)

JADĄ GOŚCIE, JADĄ (piosenka ludowa)