• Skąd jesteś?

o Zewsząd.

• Dokąd idziesz?

o Wszędzie.

• A po co?

o Żeby zaprzyjaźnić się ze światem.

THAGAR SOVNAKUNO

Romowie, albo inaczej Cyganie, to ludy pochodzenia indyjskiego, wolne duchy, wędrujące ze swoimi taborami od miasta do miasta, od kraju do kraju, tam, gdzie ich oczy poniosą. Dla nich największym skarbem jest wolność, największą radością wędrówka, a największą mądrością baśnie, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Kiedy tak przemierzali świat drogami i bezdrożami, polami i lasami, przez wsie i miasteczka, z pewnością zdarzyło im się niejedno zobaczyć, niejedno usłyszeć, o czym też snuli wieczorami opowieści, zwane przez nich „paramisi”. Kiedy zapadał zmrok, wszyscy zbierali się wokół obozowego ogniska i zwykle najstarsi członkowie taboru, pykając sobie fajeczkę, rozpoczynali snucie swoich niezwykłych opowieści.

A roiło się w nich od niezwykłych postaci, takich jak Urmy, czyli złe i dobre czarownice, Bengi – cygańskie diabły, czy ptaki Czarana, zjadające gwiazdy w ciemne noce. Baśnie cygańskie niosły i nadal niosą ze sobą mądre przesłania, wzruszające momenty, w których łza się w oku kręci, a także opowieści do śmiechu. Są tak różne od znanych nam baśni, jak Cyganie różnią się od innych narodów, ale może jeśli wsłuchacie i wczytacie się w nie dobrze, rozpoznacie motywy znane Wam z innych baśni.

BAŚŃ O CYGANIE I DZIEWIĘCIU KRUKACH

Wiecie, kim były Urmy? Cyganie tak nazywali czarownice, które mogły być dobre, albo złe. Posłuchajcie zatem, jak jedna zła Urma potrafiła zaszkodzić pewnemu królestwu i co się dalej wydarzyło… Opowiada Bajarka Kachna.
 

 
 

BAŚŃ O ZŁOTYCH OWCACH

Cyganie mają swojego króla. Ale ta bajka będzie nie o królu cygańskim, bo żaden król cygański nie był nigdy tak zły jak ten, który posiadał stado niezwykłych owiec… Opowiada Bajarka Joaśka.
 

 
 

BAŚŃ O STAREJ WDOWIE I ROPUSZE

Jak już wiecie, żaby mają często czarodziejską moc. Ale wcale nie znaczy to, że są zaklętymi księżniczkami lub książętami. Oto historia o ropuszce, która nic królewskiego w sobie nie miała, a mimo to potrafiła czarować.
 

 
 

MY, CYGANIE (piosenka)

PRZY OGNISKU NA POLANIE (piosenka)